Kitap hakkında: yıl / İnsanlık neden hala herkesin mutlu olacağı ideal bir toplum yaratmayı başaramadı? Ne zaman romantikler yeni bir ütopya inşa etmeyi teklif etseler, bir şey onları her zaman bunu tam anlamıyla gerçekleştirmekten alıkoyar. Peki asıl sorun nedir? Belki de insanlar bu ütopyayı evrensel insani değerler sistemi temelinde inşa ediyorlar. Belki de bu fikirleri bırakıp herkesin gerçekte olduğu gibi olacağı bir toplum yaratmalıyız? Sadece kendisi için yaşamak isteyen bir egoist mi? Multi-milyarder Alan Risen, böylesine ideal bir toplum inşa ettiğine inanıyordu: ihtişamıyla hayranlık uyandıran, herkesin sansüre, dine veya kutsal ahlaka bakılmaksızın çalışabileceği ve yaratabileceği bir şehir. Bencillik, kişisel mutluluk arzusu, kâr susuzluğu artık bir ahlaksızlık değil, bir erdemdir. İşadamları, sanki Atlantislilerin omuzlarındaymış gibi dünyanın dayandığı toplumun en saygın üyeleri olarak kabul ediliyor. Şans eseri, böyle bir Atlanta fikrine mükemmel bir şekilde uyan yetenekli bir tasarımcı, test yarışçısı ve başarılı bir iş adamı olan Frank Falkland burada sona erer. Böyle bir yerde onu ne bekleyebilirdi? Başarı mı, en güzel kadının sevgisi mi, toplumun tüm üyelerinin saygısı mı? Yoksa cehennemi bile dondurabilecek tüyler ürpertici ve korkutucu bir şey mi? Dilojinin konusu, Rus kökenli Amerikalı yazar Ayn Rand'ın (Alice Rosenbaum) nesnelcilik felsefesine, "makul egoizm"e, bireycilik kültüne dayanan bir hikayeyi ortaya koyan "BioShock" oyunundan esinlenmiştir. Ancak kitap oyunun romanlaştırılması değil ve bu felsefenin tam teşekküllü bir eleştirisi olma iddiasında da değil..